Title-less
جمعه, ۱ آذر ۱۳۸۷، ۱۱:۳۲ ب.ظ
گاهی می خواهی بال بگشایی ،بپری ،اوج بگیری
اما عده ای تو را می ترسانند.انگار می چینند بال های اشتیاقت را .انگار می بندند پر پروازت را.
تا دیروز می گفتند برای پریدن به جز بال اسمان نیز لازم است
اما امروز من می گویم به جز بال و آسمان دل بی واهمه نیز لازم است .
دلی به رنگ اسمان که تورا لایق ابی بی منتهایش کند.
شکوهش بی مانند است باید بپری تا حسش کنی.
می خواهم ...
- ۸۷/۰۹/۰۱
از مطلب قبلی شما بسیار لذت بردم .
موفق باشی