الهی لا تودبنی بعقوبتک...
بسم الله الرحن الرحیم
سلام خدا جان.
باز هم تو تنهایی حجره سفره تنهایی دلم رو جولوت میذارم و سر صحبت و درد دل رو برات باز میکنم. میبینی خدا جان دارم از روی خجالت و شرمندگی حرفام رو میزنم. نمیخوام بی حرمتی کرده باشم اما میترسم.
میترسم که دیر شده باشه و بساط عقوبت رو برام باز کرده باشی و بهم بگی که دیگه خیلی دیر اومدی. بهم بگی هر کاری کردم که ادب بشی نشد.هر کاری کردم که دست از شیطنت برداری و به طرفم بیای متوجه نشدی.بهم بگی دیگه باید باهات جور دیگه ای رفتارکنم.بهم بگی با هر ترفند و حیله ای سعی کردم به خودت بیارمت اما متوجه نشدی .بهم بگی...
نمیدونم.
نمیدونم خدا جان.
میترسم از اینکه یه روز بد جوری باهام برخورد کنی و من رو از خیر و رحمتت محروم کنی. بهم بگی برو که لیاقت نداری بهت خوبی کنم.بهم بگی برو که میخوام این سفره رو از جولوت جمع کنم. دیگه به هیچ طریقی نمیخوام راه نجات رو بهت لطف کنم.
خداجان اگه اینها رو بهم بگی چه کار کنم؟
خدا جان خوبای در خونه ات با چه حالی میان و گریه میکنن و از تو کمک میخوان. اونا با تمام خوبیشون از تو میخوان که ببخشیشون اونها هم از تو بی نیاز نیستن. چه برسه به من رو سیاه که خودم رو به نفهمی زدم و بد کردم.من بد بخت که برای خودم و برای هوای نفسم جولوی خواسته هات و راهنماییات ایستادم و مخالف اون ها عمل کردم.
اما خدا جان با تمام بدیام همیشه این رو میدونستم که هر کاری که انجام بد و یا هر کاری که دیگران انجام بدن از سلطه و قدرت تو خارج نیستیم.
خدا جان.خدا جان خدا جان..
الهی لا توءدبنی بعقوبتک. ولا تمکر بیب فی حیلتک.
من این لی الخیر یا رب ولا یوجد الا من عندک
