جنایتی در کربلا جنایتی در ... و این بار غزه

فکرم مشغول بود که آیا تاریخ باز هم تکرار میشود  یا نه و آیا ممکن است روزی فرا رسد که وقایع تاریخی مجدداْ به نمایش گذاشته شوند و یا اینکه مردم از پلیدی ها در عبرت میگیرند و به سوی خیر روی می آورند.سخنم این است که در واقعه عاشورا و در قیام کربلااصحابی که در رکاب ابی عبد الله شهید شدند هر کدام از بهترین و شجاعترین مبارزین و جنگاوران زمان خود بوده اند که شنیدن نام آنها لرزه بر اندام دشمنانشان می انداخته  وشاید و فقط شاید بیان نحوه شهادت  آنها نتواند مبین خوبی برای اثبات مظلومیت ارباب  ویارانشان باشد.اما  آنچه را که بتوان به عنوان سند مظلومیت از آن سخن گفت و دارای مقبولیت عام در بین تمامی افراد خالی از هر دین و فرقه یا ملیتی  باشد شهادت طفل ۶ ماهه امام حسین است که ان هم با زبان تشنه و کام عطشان میباشد. شهادت طفل کوچک و نا بالغی که هنوز زبان باز نکرده  از کوچکترین ملزومات و نیازهای اساسی جهت حیات محروم گشته و از بین تمامی نعماتی که خداوند برای تمامی موجودات زنده قرار داده حق تنفس باشد. سخنم را کوتاه میکنم  و می خواهم به این نکته اشاره کنم که باز هم تاریخ تکرار گشته حدود  هزار و سیصد و چند سال واقعه عاشورا شکل گرفته  و اصلاْ در مقام بیان حقانیت این قیام نیستم و تنها میخواهم  بی گناهی  طفلی ۶ ماه را بگویم که اکنون به چندین طفل و کودک ۶ ماهه تبدیل گشته اند. اکنون برایم فرق نمی کند که مردم غزه شیعه هستند یا نه و آیا مسلمانند یانه.میخواهم جنایت مردمی را بگویم که این واقعه را دو باره تکرار کرده اند  واین بار در غزه ظلمشان را به این اطفال روا ساخته اند .تنها به گوشه ای از این جنایت اشاره میکنم و آن این که آیا قطع نمودن برق بیمارستانی که در آن چندین طفل بی گناه در زیر دستگاه با مرگ دست و پنجه نرم  میکنند و یا اینکه کودکانی که محتاج دیالیز هستند و به دلیل در محاصره بودن نمیتوانند چند ساعت بیشتر زندگی کنند انسانیت است  و آیا ظلم نیست  و ایا این کودکان مظلوم نیستند؟

گفتن این مسئله برایم سخت و دشوار است  و شاید این نوع قیاس اشتباه باشد و اگر اشتباه است خداوند مرا ببخشد اما:

اگر علی اصغر حسین در کربلا از نعمت هوا بر خوردار بود و به راحتی تنفس میکرد امروز کودکان غزه از آن نیز محرومند و بوی باروت و مواد شیمیایی آنها را به مرگ نزدیک تر میکند.

به امید ظهور منتقم