ساعت بیست وششم :: نا گفته های یک...

من نه خود می روم ، او مرا می کشد
کاو سرگشته را کهربا می کشد
چون گریبان ز چنگش رها می کنم
دامنم را به قهر از قفا می کشد
دست و پا می زنم می رباید سرم
سر رها می کنم دست و پا می کشد
گفتم این عشق اگر واگذارد مرا
گفت اگر واگذارم وفا می کشد
گفتم این گوش تو خفته زیر زبان
حرف ناگفته را از خفا می کشد
گفت از آن پیش تر این مشام نهان
بوی اندیشه را در هوا می کشد
لذت نان شدن زیر دندان او
گندمم را سوی آسیا می کشد
سایه ی او شدم چون گریزم ازو ؟
در پی اش می روم تا کجا می کشد

سلام...

یا علی مدد

۱۶ دی ۸۶ ، ۲۰:۰۳

.•:*¨`*:•. محمد مهدی .•:*¨`*:•.

دوست عزیزم ارمیا

سلام

اومدم تا شما رو برای شرکت در جشن تولدم که توی وبلاگ بابام برپاست دعوت کنم .

منتظر حضور گرم و مهربونتون هستم .

محمد مهدی

۱۷ دی ۸۶ ، ۰۰:۳۸

دل تنگ

خدایا تو بزرگی و رحیمی … مگر من غیر از تو کسی را دارم که زانوی التماس پیش آن بزنم … خدایا هر گره ای به دست تو باز میشود و لاغیر

واسه براورده شدن حاجت مهمم خیلی التماس دعا

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

نا گفته های یک...

عکس

شعر

دل نوشته

شهدا

مناسبت ها

متفرقه

محرم

تسلیت

طنز

سیاسی

نظرات (۳)

ارسال نظر