Title-less

نهایت خساست

بزرگی را از اکابر که در ثروت قارون زمان خود بود اجل فرارسید.امید زندگانی قطع کرد.
جگر گوشگان خود را که طفلان خاندان کرم بودند حاضر کرد.
گفت: ای فرزندان روزگاری دراز در کسب مال زحمت های سفر و حضر کشیده ام و حلق خود را به سر پنجه ی گرسنگی فشرده تا این چند دینار ذخیره کرده ام.هرگز از محافظت آن غافل مباشید و به هیچ وجه دست خرج بدان نزنید .اگر کسی با شما سخن گوید که پدر شما را در خواب دیده ام قلیه حلوا می خواهد هرگز به مکر آن فریب نخورید که من آن نگفته باشم و مرده چیزی نخورد.اگر من نیز به خواب شما بیایم و همین التماس کنم بدان توجه نباید کرد .که آن را خواب و خیال و رویا خوانند.چه بسا که آن را شیطان به شما نشان داده باشد.من آنچه در زندگی نخورده باشم در مردگی تمنا نکنم.این بگفت و جان به خزانه ی مالک دوزخ سپرد.