ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد

 

ستاره ای بدرخشید و ماه  مجلس شد

۲۴ تیر

سالروز تولد

 مقام معظم رهبری

 مبارکـــــــــــــــــــــــ  باد

Title-less

خسته از هیاهوی روزگ

در کنار پنجره زرد زندگی

رو به چنار بی برگ و خشکیده 

در فکر مصائب گذشته ام و راهی به جاییی نمی برم

خندیدن کلاغکان سیاه چهره هوا

 بر ما زمینیان

راهی نیست

آخرین بود و اولین

فکر چرایی کارهایمان

در چرا گاه گاوها

 تو چه میگویی؟

 

Title-less

گفتی محبت کن برو

باشد خداحافظ ولی

رفتم که تو باور کنی

دارم محبت میکنم .

Title-less

در زندگی در نهان به آنان دل میبندیم که نمیخواهندمان 

 و از وجود آنان که میخواهندمان بیخبریم

 شاید این باشد دلیل تنهاییمان

Title-less

نمیگویم فراموشم مکن هرگز

                     ولی گاهی به یاد آور

                                       رفیقی را که میدانی

                                                     نخواهی رفت از یادش

Title-less

فریب ما مخور آقا دروغ می گوییم               

           به جـان حضرت زهرا (س) دروغ می گوئیم 

           چه ناله های فراغی چه درد هجرانی        

                نیا نیا گل طاها دروغ می گوییم  

                تمام چشم براهی و انتظارفراغ      

                   و ندبـــــــه های فــــرج را دروغ می گوئیم  

         دلی که مامن دنیاست جــــــای مولـا نیست   

                اسیــــــــر شـهوت دنیــــا دروغ می گوئیم       

 زبان سخن ز تو گوید ولـی بــــــرای مقــــام             

به پیش چـشم خدا ما دروغ می گوئیم               

 کدام ناله  غربت کدام درد فراغ                   

      قســـم بــــه ام ابیــــــــها دروغ می گوئیم     

     خلاصه ای گل نرگس کسی به فکر تو نیست     

           و مـــــــــــا به وسعت دریا دروغ می گوئیم 

   مـــــــــــــرا ببخش ای عزیزم که باز می گویم                  

  نیا نیا گل طاها دروغ می گوییم

Title-less

آمد ... و
واژگان نور میان کلام جهانیان جان گرفت
و آسمان عشق در میان دوستان ایمان، باران
آمد ... و هرم حضور آفتابی اش
سلام و صلوات را مهمان چشمان عاشقان  کرد و
حضور و رایحه سبز ایمان را تکرار.

سالروز ولادت ام ابیها مادر امامت، همسر ولایت و دخت نبوت را بر تمامی دوستداران حضرتش مبارک باد.

 

 

 

Title-less

http://fru.blogfa.com/cat-25.aspx

 

حسین پناهی

Title-less

 

می روم خسته و افسرده و زار

سوی منزلگه ویرانه خویش

به خدا می برم از شهر شما

دل شوریده و دیوانه خویش

Title-less

یغما گلرویی

انگار یکی از آخرین تلفن ها بود!

گفتی : سالهای سرسبزی ِ صنوبر را،
فدای فصل ِ سرد ِ فاصله مان نکن!
من سکوت کردم!
گفتی : یک پلک نزده،
پرنده ی پندارم
از بام ِ خیال تو خواهد پرید!
من سکوت کردم!
گفتی : هیچ ستاره ای،
دستاویز ِ تو در این سقوط ِ بی سرانجامم
نخواهد شد!
من سکوت کردم!
گفتی: دوری ِ دستها و همکناری ِ دلها،
تنها راه ِ رها شدن است!
من سکوت کردم!
گفتی : قول می دهم هر از گاهی،
چراغ ِ یاد ِ تو را در کوچه ی بی چنار و چلچله
روشن کنم!
من سکوت کردم!
سکوت کردم ، اما
دیگر نگو که هق هق ِ ناغافلم را
از آنسوی صراحت ِ سیم و ستاره نشنیدی!●