Title-less

 

از واقعه ای تو را خبر خواهم کرد

وآن را به دو حرف مختصر خواهم کرد

با عشق تو در خاک نهان خواهم شد

با مهر تو سر زخاک برخواهم کرد

Title-less

از عشق تو گفتیم و نمک گیر شدیم

                                                            تا ساحل چشمان تو تکثیر شدیم

گفتند طلوع جمعه خواهی آمد

                                                         آنقدر نیامدی که ما پیر شدیم .....

Title-less

 

السلام علی ربیع الانام

سلام بر بهار انسانها

 

صدایت میکنم هر شب زاعماق دلم تا صبح

و اشکانم یکایک میچکد بر دشت عشقم تا شود پر گل

 نمیدانی که بی تو لحظه هایم بوی غم دارند

و بی نامت صدایم لرزشی چون شیشه بر دیوار سنگ دارد

و چشمانمک شبی بر هم نمی آیند و بیتابند

و بیتابم چو بیمارم دلی دلتنگ میدارم

و هر شب چشم بر راهم و میدانم تو را دارم

و میخواهم رد پایت را بیابم تا که پیدایت کنم ای بهتر از جانم

(سرلک)

 

روزی خواهد آمد

با عدل و صلح و لبخند

میلاد پر خیر و برکت

 مهدی آل محمد

 مبارک باد

Title-less

 

 

بیگانگی نگر که من و یار چون دو چشم

همسایه‌ایم و خانه‌ی هم را ندیده‌ایم

باز امشب چشم من را نم گرفت

                کوزه ام بشکست و قلبم غم گرفت

                                 می به روی جانمازم ریخت باز

                                                 بغض من با این غزل همدم گرفت

                                                                  

من شدم مست از نگاه چشم تو

                 این نگاهم غصّه را از سر گرفت                               

                                                                  چشم خود را باز کن صیّاد جان

                                                                                     تا ببینی مرغ دل هم پر گرفت    

یاد آن طاق بلند ابروان

             دین و دل را یک نفس از من گرفت

                                یک شب از عشقت سرا پا سوختم

                                                     شمع هم همراه من آتش گرفت

                                                                        رشته ی تسبیح من بگسست باز

                                                                                          تا که شاید این گره محکم گرفت

در میان شکّ و تردیدم هنوز

                  که چرا جان مرا کم کم گرفت؟

Title-less

کم نبودند کسانی که سر راه عروه بن مسعود ثقفی مینشستند تا بتوانند او را تماشا کنند انگار عیسی بن مریم ظهور کرده بود

گاهی از شعف به پایش مینشستند و تقدیسش میکردند.عروه جد پدری لیلا بود و لیلا مادر علی اکبر.

 

ولادت حیدر کربلا برتمام شیعیان مبارک باد

جوانی ستاره ای است که فقط یک بار در آسمان عمر طلوع میکندپس قدرش را بدانیم تا در غروبش غمگین نشویم

راستی روز جوان هم به تمام جوونا مبارک

ما که پیر شدیم

 

Title-less

من دیگه خسته شدم بسکه چشمام بارونیه
پس دلم تا کی فضای غصه رو مهمونیه
من دیگه بسه برام تحمل این همه غم
بسه جنگ بی ثمر برای هر زیاد و کم
وقتی فایده ای نداره غصه خوردن واسه چی
واسه عشقای تو خالی ساده مردن واسه چی
نمی خوام چوب حراجی رو به قلبم بزنم
نمی خوام گناه بی عشقی بی افته گردنم
نمی خوام دربه در پیچ و خم این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم
یا یه موجود کم وخالی پر افاده شم
وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم
همه حرف خوب می زنن اما کی خوبه این وسط؟
بد و خوبش به شما ما که رسیدیم ته خط
قربونت برم خدا چه قدر غریبی رو زمین
آره دنیا ما نخواستیم دل و با خودت نبین
این همه چرخیدی وچرخوندی آخرش چی شد
اون بلیط شانس دوره بگو قسمت کی شد؟
همه درویش همه عارف جای عاشق پس کجاست؟
نمی خوام دربه در پیچ و خم این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم
یا یه موجود کم وخالی پر افاده شم
وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم ...

Title-less

مثل هر روز نشستم که تو از راه بیایی

نه تو از ره رسیدی و نه مهتاب در آمد .

دلم از حادثه ی عشق شکست و نرسیدی

به خدا  حوصله ی این دل بی تاب سر آمد .

 

هیچ حرفی به لب تشنه ی من تازه نیامد

نیست تردید که آشفته ام و تشنه رویت

آه آن لحظه که از راه رسی واله و مستم

که بیایی و در آغوش کشی کشته کویت .

 

به هوای نفس پاک تو پر زد

مرغ پربسته ی جانم که به کوی تو بیاید

چه کویری است که پیدا شده در دیده ی خونش !

قسمتش بوده که لب تشنه و بی تاب به سوی تو بیاید .

عاشقی که هنوز غسل نکرده باشه حکماً عاشقه نَفَسِش هم تبرکه

عاشقی که هنوز غسل نکرده باشه حکماً عاشقه نَفَسِش هم تبرکه

تا حالا فکر کردی کی و کجا نوبت من و تو میشه  بزارنمون روی سنگ مرده شور خونه غسل و کفنمون کنن

تا حالا این طوری فکر نکردی نه

پس خوب فکر کن چون زمان زیادی نداری

 

 

 

راستی تا کی میخوام غافل باشم.

یه قدمیمه

اما نمیفهمم. شاید الآن تموم بشه

یه عمر در غفلت بودم. اما ددیگه نمیخوام اینجوری بمونم. جای ما اینجا نیست. میگذره.

 

Title-less

نمیدونم امروز چی بنویسم

یه چن روزی هست که دارم بار و بندیلم رو جمع میکنم تا برم

از وبلاگ که نه. نمیتونم برم از این وبلاگ. یه جورایی وابسته شدم به اینجا. هر چند که کسی نظر نمیده  اما به هر حال تو زمان بی کاری جای خوبی که بیام و یه کم از این ور و اون ور بنویسم

احتمالاْ یواش یواش کم بشه مطالبم اما سعی میکنم خوب بنویسم

فعلاْ یا علی مدد

Title-less

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلاْ به تو افتاد مسیرم که بمیرم

یا چشم بپوش از منو ازخویش برانم

یاتنگ در اغوش بگیرم که بمیرم

خاموش مکن اتش افروخته ام را

بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم