Title-less

ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارسمنزل سلمی که بادش هر دم از ما صد سلاممحمل جانان ببوس آن گه به زاری عرضه دارمن که قول ناصحان را خواندمی قول ربابعشرت شبگیر کن می نوش کاندر راه عشقعشقبازی کار بازی نیست ای دل سر ببازدل به رغبت می​سپارد جان به چشم مست یارطوطیان در شکرستان کامرانی می​کنندنام حافظ گر برآید بر زبان کلک دوست

بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفسپرصدای ساربانان بینی و بانگ جرسکز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رسگوشمالی دیدم از هجران که اینم پند بسشب روان را آشنایی​هاست با میر عسسزان که گوی عشق نتوان زد به چوگان هوسگر چه هشیاران ندادند اختیار خود به کسو از تحسر دست بر سر می​زند مسکین مگساز جناب حضرت شاهم بس است این ملتمس