روز قدس؛ روز مرگ سبز
بسم الله دیروز روز تاریخی و جهانی قدس بود. آن روزی که امام راحل در مرداد سال 1358 مصادف با رمضان 1399 همزمان با شروع دور تازهای از جنایات بیرحمانه رژیم اشغالگر صهیونیستی در لبنان و نیز در حمایت از مردم بیدفاع فلسطین، طی پیامی، روز جمعه آخر ماه مبارک رمضان را به عنوان «روز جهانی قدس» تعیین و بنا نهاده و عموم مسلمین جهان را به همبستگی اسلامی در این روز بزرگ فراخواندند و این شد که این روز چون دیگر یوماللههای حماسی، ملی و انقلابی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران تا امروز هر روز بهتر از قبل و با شور و حال خاصی برگزار میشود. روز قدس شاید وقتی پیشتر فقط یک حرکت داخلی بود برای آزادی قدس شریف! اما حال که خوب مینگری ، میبینی که کشورهای بسیاری در جهان نیز این روز را گرامی داشته و در عمل به فرمان بنیانگذار جمهوری اسلامی، فریادهای ضد نژاد پرستی و ضد صهیونیستی سر میدهند. شاید حضرت امام خمینی (ره) خود چنین فکر نمیکرد که در آینده این حرکت چنان جهانی و در قارهها فراگیر شود، اما شاید هم آن پیر فرزانه آنقدر دوراندیش و ارتباطش بیشک با خدای رحمان آنقدر زیاد بود که چنین روزهایی را میدید. میدید که امت حزبالله در ایران و مسلمانان و صرفداران صلح دنیا چگونه مرگ بر اسرائیل و مرگ بر صهیونیست میگویند ... دیروز روز عجیبی بود، دوست داشتم مثل دوستان عکاس دیگرم از حماسه دیگر ملت ایران در روز قدس عکس بگذارم، اما دیدم این صحنههای زیبا در قاب خبرگزاریهای داخلی خوب نقش بسته است، ولی جای عکس سرنگونی و مرگ یک عده وطنفروش بیهمه چیز که بهدنبال چیز هستند و مقاصدشان پوچ و واهی است در این بین خالی است. انساننماهایی که فقط رنگ سبز ریا را میشناسند و با سبز سادات فرسنگها و کیلومترها فاصله دارند. آنها که چند نفر را عَلَم کردهاند ولی مطئمناً به دنبال باز کردن پای جنایتکاران جنگی و متعرضین به نوامیس مردم مظلوم کشورهایی چون عراق، افغانستان و فلسطین هستند، همانها که ما شعار ننگ ابدی و مرگ آنها را سر میدهیم و فریاد میزنیم: مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل و مرگ بر انگلیس ... نمیدانم چرا دیروز اینها سرنگون شدند؟! هر چه تلاش کردم عکسشان را رو به بالا ببینم نشد! علامت ویکتوری که به نشانه پیروزی گرفته بودند را ملت حزب الله برعکس میدیدند، همانطور که دستشان برای ما برعکس بود و میدانستیم آبکی است، وقتی باران گرفت عقاید آبکیشان را هم دیدیم. دیدیم که چگونه دُمشان را روی کولشان نهاده و چند پا قرضالپسنده گرفته و در رفتند! :) از دوستانم شنیدم و دیدم که چگونه دیروز محمد خاتمی، مهدی کروبی و میرحسین موسوی یه غلطی کرده و در جمع مردم در راهپیمایی حاضر شدند و از دوستان انقلاب کلی شعار مرگ بر ضد ولایت فقیه و مرگ بر دیکتاتور شنیدهاند! و همانجا از ترس مردم انقلابی و ولایتمدار و از ترس جانشان، فرار را بر قرار ترجیح دادهاند :) به نظرم دیروز غیر از حرکت امت حزب الله برای انزجار از استکبار جهانی و خصوصا مولود کثیف آن اسرائیل؛ حرکتی شد تا مرگ سبز را ببینیم! حرکتی زیبا، حرکتی مردمی، حرکتی انسانی که با شعار الله اکبر،خامنهای رهبر و مرگ بر ضد ولایت فقیه ترس و رعب را در دل آنان نهاد و سرنگونی و مرگ سبز را همه دیدیم، دیدیم که چگونه مرعوب شده و عقب نشینی کردند :) به همه جلبکها و سبزیفروشان وطن فروش: مرگ سبزتان مبارک ادامه عکسها :
عشق یعنی یک خمینی سادگی
عشق یعنی با علی دلدادگی
عشق یعنی دست تو پرپر شده
عشق یعنی یک علی رهبر شده
عشق یعنی لا فتی الا علی
عشق یعنی رهبرم سیدعلی
موفق باشی