|
تعارض میان مواضع و شعارهای انقلابی رئیس جمهور و عملکرد دستگاه سیاست خارجی و برخی دیگر از مواضع ایشان بیش از پیش موجب تعجب و شگفتی است… جنبش عدالتخواه دانشجویی برای اعلام اعتراض به پذیرش مذاکره با آمریکا و مطالبه پاسخ سوالات طرح شده تجمعی را در روز چهارشنبه 26/2/1386 ساعت 13:30 لغایت 15 در مقابل دفتر ریاست جمهوری واقع در انتهای خیابان پاستور برگزار می نماید.
بسم الله الرحمن الرحیم
حکومتی که این طور صریحا می گوید می خواهم علیه نظام اسلامی و خواست ملت ایران عمل کنم و برای براندازی این نظام بودجه می گذارد؛ ارتباط و مذاکره با آن هم خیانت و هم حماقت است.
مقام معظم رهبری (1/3/1381)
مقدمه
در روزهای اخیر سلسله نرمشهای تدریجی دولت و سکوت تامل برانگیز افکار عمومی به اعلام خبر پذیرش مذاکره رسمی ایران و آمریکا بر سر موضوع عراق منتهی شد.
خبر سفر پلوسی به ایران؛ مذاکره غیر رسمی نماینده سازمان ملل در آمریکا؛ حضور در اجلاس شرم الشیخ و سخنان رئیس جمهور مبنی بر آمادگی مذاکره با همه کشورهای جهان به جز رژیم صهیونیستی بخشی از گامهای قبلی این حرکت شرم آور بوده است.
امروز نسبت به اصل مذاکره با شیطان بزرگ، محتوا، چگونگی و نتایج آن سوالات و ابهامات متعددی وجود دارد که جنبش عدالتخواه دانشجویی قبلا نیز در بیانیه های تحلیلی به آن پرداخته و بواسطه حساسیت موضوع یک بار دیگر در بیانیه فعلی بر آن تاکید می نماید :
مخالفت با مذاکره؛ آمریکا هیچ تغییری نکرده است
بنای عدم مذاکره با آمریکا تا کنون به دلیل خوی استکباری و استعماری این کشور، خصومت رسمی شیطان بزرگ با انقلاب اسلامی و آرمانهای آن؛ ظلم به ملتهای مستضعف عالم و ... بوده است. تا کنون هدف آمریکا از مذاکره تحمیل شرایط خود بر جمهوری اسلامی و وادار کردن ملت ایران به عدول از آرمانهای انقلاب اسلامی نظیر بیداری اسلامی، ظلم ستیزی، حمایت از مظلومان عالم و جنبشهای مقاومت جهانی و... بوده است.
در تحلیل شرایط فعلی و نوع نگاه این شیطان بزرگ به انقلاب اسلامی در می یابیم که ایالات متحده همچنان نگاهی خصمانه و کینه توزانه نسبت به ما دارد. در هفته گذشته بودجه های میلیاردی برای کمک به براندازی جمهوری اسلامی تصویب می شود؛ تحریمهای آمریکا علیه ما همچنان برقرار است؛ ایران همچنان متهم به نقض حقوق بشر و تروریسم می گردد؛ ما را همچنان محور شرارت می خوانند؛ دیپلماتهای ما همچنان در بند آمریکا هستند و حتی ما را تهدید به حمله نظامی می نماید به طوری که رئیس جمهور اسلامی ایران در برابر این تهدید موضع گیری می نماید و .... در کلامی مختصر همچنان روابط ایران و آمریکا گرگ و میش است و هیچ تغییری در مواضع طرف مقابل بوجود نیامده است لذا این شائبه مطرح می شود که آیا نوع نگاه ما و مواضع ما در استکبارستیزی تغییر کرده است ؟ آیا قرار است ما از اصول و آرمانها انقلاب برگردیم؟ مگر خمینی کبیر رحمه الله علیه نفرموده بود که "ما تا آخر ایستاده ایم و با امریکا روابط ایجاد نخواهیم کرد، مگر این که آدم بشود و از ظلم کردن دست بردارد و از آن طرف دنیا نیاید در لبنان، و نخواهد دستش را به طرف خلیج فارس دراز کند. "(6/8/1363) ؟ آیا به همین سادگی مبانی انقلابی حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی را فراموش کرده ایم ؟
برای شناختن مقصر نا امنی، نیازی به مذاکره نیست
این روزها مسئولین سیاست خارجی مدعی آنند که مذاکرات با موضوعیت عراق و برای کمک به امنیت عراق برگزار می شود.
سوال دانشجویان عدالتخواه این است مگر جز حضور اشغالگران علتی برای ناامنی هم وجود دارد؟ آیا برای فهماندن این نکته به آمریکایی ها که بایستی از عراق خارج شوند نیاز به مذاکره است؟ آیا دولت عراق نمی بایست برای نشان دادن حسن نیت آمریکا را مجبور به آزادی دیپلماتهای ایران می نمود ؟ دولت آمریکا حتی اجازه ملاقات نمایندگان کشورمان با دیپلماتهای در بند را نداده است و ما می خواهیم با آنان در مسئله عراق مذاکره نماییم ؟
آیا مذاکره بر سر امنیت عراق منجر به تقویت اتهام دخالت ایران در ناامنی های عراق نخواهد شد؟ مگر کدامین حلقه ناامنی به دست ما ایجاد شده و یا کدامین علت ناامنی را ما می توانیم رفع نماییم؟
آیا قرار است ما ناجی آمریکا از ویتنام عراق باشیم ؟
در شرایطی که دولت آمریکا از سوی افکار عمومی آن کشور به خاطر حضور نظامی در عراق و شکست پی در پی طرحهایش تحت فشار است و کنگره آن کشور خواستار خروج از عراق می باشد؛ این سوال پیش می آید که آیا مذاکره فعلی برای کمک به دولت آمریکا در این راستاست و یا کمک به ملت عراق؟ آیا آمریکا بدنبال این است که از جمهوری اسلامی برای بیرون آمدن مسالمت آمیز و کم هزینه از باتلاق عراق استفاده نماید ؟ آیا ما قرار است فرشته نجات امریکا از ویتنام عراق باشیم و دهها سوال بی پاسخ دیگر؟
از دست دادن نقطه ثقل آزادیخواهان جهان ؛ پاسخ مستضعفین عالم را چه خواهیم داد ؟
همه ما می دانیم که عزت روزافزون جمهوری اسلامی در میان ملت های مستضعف عالم در شرق و غرب مرهون آرمان سازش ناپذیر خمینی کبیر رحمه الله علیه می باشد و ایران تبدیل به نقطه ثقل نهضتهای آزادی بخش عالم شده است و همه ملتهای مظلوم عالم و زخم خوردگان تازیانه های استعمار و استکبار امروز چشم امید به عملکرد جمهوری اسلامی و تداوم ایستادگی 28 ساله ما در برابر امریکا دوخته اند . این گونه است که هرگونه مذاکره که در آن رعایت اصول عزت، حمکت و مصلحت مورد تردید قرار گیرد نه تنها کوتاهی از آرمانهای انقلاب محسوب شده که به تضعیف جبهه مبارزان آزادیخواه عالم منجر می گردد.
حال اگر مسئولین کشور معتقدند که ما از موضع قدرت مذاکره می نماییم بایستی علاوه بر پاسخگویی به سوالات طرح شده ادعای خود را به گوش همه آزادیخواهان عالم برسانند و به روشنی برای جهانیان اثبات نمایند که این مذاکره نتیجه ی ضعف و سرافکندگی آمریکایی است. امری که تا کنون محقق نشده است و بعید به نظر می رسد که دستگاه ضعیف دیپلماسی ایران بتواند چنین امر مهمی را برای جهانیان خصوصا" مستضعفان عالم تبیین نماید.
تجربه کشورهای دیگر درس آموز است!
تجربه کشورهایی که پس از سالها مقاومت در برابر زیاده خواهی های آمریکا، در نهایت پشت یک میز نشسته اند و الزامات طرح شده از سوی دولت ایالات متحده آمریکا را پذیرفته اند چه میزان مورد مطالعه قرار گرفته است و اساسا این کشورها چه میزان به موفقیت و عزت بیشتر دست یافته اند؟تجربه تاریخی نشان داده است که تمام کشورهای مقاوم و آزاده با پذیرش عزت و استقلال خویش از دست داده اند.
انتقاد شدید از مرعوبان غربزده و وابسته کشور؛ از شادی برخی ها باید شک کرد!
شادی بیش از وصف برخی گروهها و جریانات سیاسی پس از طرح این مسئله قابل پیش بینی بود. این دسته نه از موافقان دولت که از منتقدین و بعضا مخربین بی اخلاق دولت نهم بوده اند. شادی ایشان از درستی تصمیم دولت نیست بلکه از فتح بابی است که تا کنون بواسطه پایبندی به اصول انقلاب بسته مانده بود. ایشان امیدی ضعیف را دیده اند تا بلکه به آرزوی دیرینه خویش در بازگشت آمریکا که خود ناشی از ترس است، دست یابند. همان کسانی که ریشه همه مشکلات کشور را در دوری از آمریکا می دانند!
براستی آیا دولت نهم نباید از شادی این دسته که هیچ نسبت ایدئولویک با دولت ندارند شک نماید؟
رئیس جمهور تعارض میان قول و فعل خود را چگونه پاسخ می دهد ؟
تعارض میان مواضع و شعارهای انقلابی رئیس جمهور و عملکرد دستگاه سیاست خارجی و برخی دیگر از مواضع ایشان بیش از پیش موجب تعجب و شگفتی است. رئیس جمهور از یک سو سخن از عدم سازش فرزندان خمینی رحمه الله به میان می آورد و از سوی دیگر آمادگی دولت برای مذاکره با همه کشورها به جز رژیم صهیونیستی اعلام می نماید. دشمن خونخوار نظام اسلامی ما را تهدید به حمله نظامی می کند و رئیس جمهور تاکید می کند که هر تهدیدی را با قاطعیت پاسخ خواهیم داد اما وزارت خارجه خبر مذاکره با آمریکا را اعلام می نماید!!! براستی این تعارض ها چگونه توجیه می شود؟
آیا این تعارض، منجر به از دست رفتن نتایج تلاشهای دیپلماسی فعال دولت نهم در تشکیل جبهه مقاومت جهانی در برابر استکبار نمی شود؟ چگونه شکاف در چنین جبهه ای را پاسخ می دهید ؟
سکوت؛ نقطه تاریک جنبش دانشجویی
متاسفانه در این میان سکوت جامعه انقلابی و تشکلهای دانشجویی کشور با توجیهاتی نظیر شعارهای اسلامی و انقلابی دولت نهم، عوض شدن شرایط، همسو بودن نهادهای کشور، احتمال هماهنگی با رهبری و ... منجر به طی شدن گامهای تدریجی عقب نشینی از اصول انقلاب اسلامی شده است.
عدم مطالبه، توجیه گری و فقدان آرمانخواهی جنبش دانشجویی که در تاریخ خود برگ های زرینی در استکبارستیزی دارد نیز مزید بر این علت شد. حال آنکه مقام معظم رهبری بارها دانشجویان را از مصلحت اندیشی برحذر داشته و آنها را به آرمانگرایی فراخوانده اند. مواضع ایشان در قبال اعتراضات دانشجویی به مذاکرات هسته ای سال 82 در تهران مبنی بر ضرورت آرمانگرایی دانشجویان تنها نمونه ای از این مسئله است.
فردا بعد از ظهر؛ تجمع در مقابل دفتر ریاست جمهوری
بر اساس آنچه که گفته شد جنبش عدالتخواه دانشجویی برای اعلام اعتراض به پذیرش مذاکره با آمریکا و مطالبه پاسخ سوالات طرح شده تجمعی را در روز چهارشنبه 26/2/1386 ساعت 13:30 لغایت 15 در مقابل دفتر ریاست جمهوری واقع در انتهای خیابان پاستور برگزار می نماید.
اللهم ثبت قلوبنا علی دینک
جنبش عدالتخواه دانشجویی
| 
