اکنون هنگام آن است که در قافله امام، صف اصحاب عاشورایی از فرصت طلبان ابن الوقت و باد گرایان جدا شود. برای آنان که دل به امام نسپرده اند، این وادی، عرصه بی فردایی دهشتی طاقت فرساست. اما برای اصحاب عاشورایی امام عشق ... آنان در کوی دوست منزل گرفته اند و اینچنین، از زمان و مکان و جبر و اختیار گذشته اند ... این باد نیست که بر آنان می وزد ؛ آنان هستند که بر باد می وزند .
ای دل! تو چه می کنی؟ می مانی یا می روی؟ داد از آن اختیار که تو را از حســـین جدا کند! این چه اختیاری است که برای روی آوردن به آن باید پشت به اراده حق نهاد؟ ای دل! نیک بنگر تا قلاده دنیا را بر گردنشان ببینی و سر رشته قلاده را، که دست شیطان است. آنان می انگارند که این راه را به اختیار خویش می روند، غافل که شیطان اصحاب دنیا را با همان غرایزی که در نفس خویش دارند می فریبد .
ســالار شـــهیدان :
خداوندا، چه دارد آن کس که تو را ندارد؟
و چه ندارد آن کس که تو را دارد .
چـرا رنـگ از رخ زهـــرا پریـده
مگر امشب هلال خون دمیده
محـرم ماه اشــک و ماه خون است
تمام دشت وصحرا لاله گون است
الهی آسمان در خون نشیند
که زیـنـب ماه مـاتـم را نبیند
متاب ای مه که از شمشیر و خنجر
شــود زیـنـب اســـیر و بــی بــرادر
متاب ای مه که عاشورا نیاید
کـنـار قـتـلگه زهـــــرا نـیـایـد
بـــرادر دعـا کـن کـه زیـنـب بـمـیـرد
نـبـاشـــد که بـعـد از تـو ماتـم بگیرد
